ความแตกต่างระหว่างการบัดกรีแบบเลือกคลื่นและการบัดกรีแบบคลื่นธรรมดา

ความแตกต่างพื้นฐานระหว่างการบัดกรีแบบเลือกคลื่นและธรรมดาการบัดกรีด้วยคลื่น-การบัดกรีแบบคลื่นคือการสัมผัสกับแผงวงจรทั้งหมดกับพื้นผิวที่พ่นด้วยดีบุก และอาศัยแรงตึงผิวของโลหะบัดกรีเพื่อปีนขึ้นไปตามธรรมชาติเพื่อให้การบัดกรีเสร็จสมบูรณ์สำหรับความจุความร้อนขนาดใหญ่และแผงวงจรหลายชั้น การบัดกรีแบบคลื่นเป็นเรื่องยากที่จะตอบสนองความต้องการของการเจาะดีบุกทางเลือกของการบัดกรีแบบคลื่นนั้นแตกต่างกันคลื่นดีบุกแบบไดนามิกถูกเจาะออกจากหัวแร้ง และความแข็งแรงแบบไดนามิกของมันจะส่งผลโดยตรงต่อการเจาะดีบุกในแนวตั้งในรูทะลุโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการบัดกรีไร้สารตะกั่ว เนื่องจากความสามารถในการเปียกได้ไม่ดี จึงจำเป็นต้องมีคลื่นดีบุกแบบไดนามิกและทรงพลังมากขึ้นนอกจากนี้การไหลที่รุนแรงของจุดสูงสุดของคลื่นนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะคงออกไซด์ซึ่งจะช่วยปรับปรุงคุณภาพของบัดกรีด้วย

ประสิทธิภาพการเชื่อมของการบัดกรีแบบเลือกคลื่นนั้นไม่สูงเท่ากับประสิทธิภาพการเชื่อมทั่วไปการบัดกรีด้วยคลื่นเนื่องจากการบัดกรีแบบเลือกมุ่งเป้าไปที่บอร์ด PCB ที่มีความแม่นยำสูงเป็นหลัก ซึ่งไม่สามารถเชื่อมด้วยการบัดกรีแบบคลื่นธรรมดาได้เมื่อการบัดกรีแบบคลื่นแบบดั้งเดิมไม่สามารถทำการบัดกรีกลุ่มผ่านรูได้สำเร็จ (กำหนดไว้ในผลิตภัณฑ์พิเศษบางอย่าง เช่น อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ในยานยนต์ การบินและอวกาศ ฯลฯ) ในเวลานี้ จะใช้การบัดกรีแบบเลือกสรรที่สามารถควบคุมข้อต่อบัดกรีแต่ละอันได้อย่างแม่นยำโดยการตั้งโปรแกรม ซึ่งจะดีกว่า กว่าการบัดกรีด้วยมือ, หุ่นยนต์บัดกรีมีเสถียรภาพ อุณหภูมิ กระบวนการ พารามิเตอร์การเชื่อม ฯลฯ สามารถควบคุมได้ และการควบคุมสามารถทำซ้ำได้เหมาะสำหรับการเชื่อมผ่านรูในปัจจุบันที่กำลังมีขนาดเล็กลงและเชื่อมชิ้นส่วนที่มีความหนาแน่นมากขึ้นประสิทธิภาพการผลิตของการบัดกรีด้วยคลื่นแบบเลือกนั้นต่ำกว่าการบัดกรีด้วยคลื่นธรรมดา (แม้กระทั่ง 24 ชั่วโมง) และต้นทุนการผลิตและการบำรุงรักษาสูงกุญแจสำคัญในการได้ผลผลิตของข้อต่อบัดกรีนั้นขึ้นอยู่กับสถานะของ NOZZLE